Aku rindu sgt

 Assalamualaikum diari

Arini, kot ayah masih lagi hidup... Ayah dah 81thn dah gamaknya. Tp 25thn dulu, ayah dah tinggalkan kami semua selama2nya. Ayah meninggal kat HKL sengsorg tanpa ada kami di sisinya saat sakarat. Aku org yg paling last balik dr Spital petang sebelum tu. Aku terpaksa gak balik sbb tu ward lelaki, waris pompuan takleh nak jaga. Fikir aku time tu, takpelah... Habis sekolah tgh hari esok aku g dtg jumpa ayah cam biasa.

Aritu 16/1/1995 (6 hari lepas birthday aku yg ke 17), hari Isnin. Aku naik moto fame ayah sampai kat pasar Sentul.. Pastu jalan kaki ke sekolah. Hari tu hari perhimpunan mingguan kat sekolah. Tgh duduk dengar cikgu bertugas Pot Pet pot pet kat depan... Tetiba dtg sorg cikgu lain berbisik ngan cikgu bertugas tu dan kemudian mic bertukar tangan. "Azira Mohamad Yusof dari tingkatan 5EA (Basic Economy) Sila ke pejabat dengan segera.

Ah sudah, pehal? Aku cecepat bangun dan menaiki tangga terus menuju ke pejabat. Kat situ sebelum sampai pejabat pun lagi, aku ternampak jiran depan rumah aku Cik Hussin (arwah) pandang aku dengan pandangan entah... Cam kesian pun ade cam serba salah pun ada. Cikgu yg kat situ pun cam tu gak. Dia cakap kat aku... "Zira, ayah ko dah meninggal waktu Subuh tadi".

Aku blank. Tersandar kat tiang batu kaki lima kat situ. Dan dan aku hantuk kan kepala aku kuat kat tiang batu tu. Tak rasa pun sakitnya time tu. Cik Hussin dah start merah mata. Tp aku masih menahan tangis. Cik Hussin kata, jom ikut acik balik naik moto. Kita sama2 kat rumah korg tunggu jenazah ayah ko dr Spital. Cikgu yg kat situ pun cakap, takpe Azira. Kamu baliklah dulu. Aku ckp kat cikgu tu terima kasih (cik Hussin pun ucapkan yg sama pd cikgu tu).. Pastu aku ikut cik Hussin sampai kat tmpt letak moto. Sampai situ aku stop dan aku cakap kat cik Hussin, cik, takpe saya balik sendiri. Moto ayah ada kat pasar. Cik Hussin kata ok je... Terus aku berlari tuju ke pagar sekolah n menuju ke pasar tmpt letak moto ayah. Aku hidupkan moto, terus aku pecut moto menuju ke rumah. Time bawak moto tu ye... Habis laju turun air mata aku.

Aku sampai dulu kat rumah. Cik Hussin tak sampai lagi. Aku terus letak moto, dan masuk rumah. Waktu tu... Aku dah stop nangis dah. Aku takleh nangis.... Adik aku Dekli baru darjah 6, kecik sgt lagi dan Yun.. Dia mmg lembut dan cengeng. Bangah, emak dan Bang Ajoi kot tak salah, masih kat Spital. Rumah dah start dipenuhi jiran2 kami dan kenalan ayah. Sedara mara semua belum sampai lagi. Yun suruh aku tukar baju. Aku g masuk bilik dan tukar baju kurung lain. Keluar je dr bilik... Aku nampak Yun nenagis kat phone. Aku pegang bahu Yun tanya sape n nape. Yun cakap Angah (kakak arwah ayah yg duduk kat Sesapan Kelubi Beranang) call suh kebumikan ayah kat sana. Yun mmg tak ngam ngan Angah sgt sbb dia hampir tak dpt kawin ngan Bang Ajoi sbb Angah laa 😅... Angah kuat dalam adat Minang. Bang Ajoi pun Minang gak tp Minang gombak... Tak ikut sgt adat2. Nasib mak tolong yun, kot tak mau tak jadi kawin. Aku mintak phone kat yun tu... Dan start bg salam kat Angah. Haaa kaklang, Angah nelipon ni haa nak bgtau, kita kebumikan jenazah ayah tu kat sini ya. Aku blank lg. Aku tanya kat Angah, kenapa nak kena kebumi kat sana? Angah jawab, kat sini ada Angah, Sedara ramai kat sini boleh tgk2kan. Angah ni kakak ayah kaklang. Tetiba lak aku hangin time tu. Aku jawab, "Angah, kami anak2 ayah ada je kat sini, mak isteri ayah pun ada kat sini. Biarlah ayah dikebumikan kat sini. Angah masih lagi berdegil... Aku start malas nak gaduh tambah2 tu kakak ayah kot tp hati dah agak panas. Time tu aku menjawab sambil menahan tangis lagi (air mata keluar gak dah time tu 😅)... "Angah, tu ayah kami. Biarlah ayah dengan kami. Tak kira lah ayah hidup ke tak!". Angah datang lah sini tengok ayah sebelum kebumi ye.. Bye Ngah, assalamualaikum. Terus aku letak tepon. Taknak bersambung kata.  Pastu aku terus masuk bilik air... Redakan diri, basuh muka amik wudhu dan keluar ke ruang tamu semula. Duduk ngan acik2 jiran kat situ, baca yassin sama2 sebelah yun n dekli. Yun pandang aku tp aku buat Tatau. 

Dalam tak sampai 2 jam, jenazah ayah sampai. Ayah diletakkan kat tengah ruang tamu. Time tu baru aku jenguk sekeliling, rupanya Sedara mara boleh dikata dah sampai. Kenalan ayah jauh dekat, Sedara mara dan ntah sape2 yg aku pun tak kenal penuh kat dalam rumah dan luar rumah. Nasib rumah kami hujung sekali, ruang tamu ayah besarkan sesiap sebelum nak kawin kan yun aritu dan tambah bilik dan ruang rehat kat bhg tepi rumah dan belakang (tp rumah sementara je tu.... Rumah panjang panggilannya) . Dapat lah tampung sikit makcik2 yg tua2.... Yg sihat dan muda2 semua kat luar. Kawan2 ayah pun semua kat luar. Jenazah ayah dah diuruskan kat Spital lagi. Balik ke rumah dalam keadaan berkapan. Time tu imam Yusof (jiran kat situ gak) buat pengumuman... Nak solat jenazah. Semua makcik2 dan yg pompuan pindah ke bhg dapur n ruang rehat. Ruang tamu berganti ngan semua lelaki.... Penuh alhamdulillah. Usai je solat jenazah..... Yg lelaki berundur, imam mula panggil yg nak nengok ayah buat kali terakhir. Adik adik ayah, mak adik beradik aku, Sedara mara semua sengsorg dtg peluk jenazah dan cium ayah. Sampai kat aku, aku pandang je ayah... Pastu bg salam. Aku tak cium dan peluk ayah pun. Aku takut yg aku akan menangis teruk time peluk n cium ayah. 😭😭😭 Takleh dah laa sambung.... Air mata tengah laju ni 😅

........ Ayah.... Alang rindu sgt kat ayah😭



Ulasan